Η θέση της ΠΙΝ στην παράνομη αγοραπωλησία στα ορεινά Ζακύνθου και η παρέμβασή της στην δικαστική διερεύνηση.
ΕΙΣΗΓΗΣΗ
προς το Περιφερειακό Συμβούλιο Ιονίων Νήσων
Η θέση της ΠΙΝ στην παράνομη αγοραπωλησία στα ορεινά Ζακύνθου και η παρέμβασή της στην δικαστική διερεύνηση.
Α) Όπως όλοι γνωρίζουμε, κατόπιν σχετικής μηνυτήριας αναφοράς της Ιεράς Μητροπόλεως Ζακύνθου και Στροφάδων & της Ιεράς Μονής Αγίου Γεωργίου των Κρημνών που υπεβλήθη το 2014 προς την κ. Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου για την γνωστή απατηλή αγοραπωλησία περίπου 15.000 στρεμμάτων στα Ορεινά της Ζακύνθου, ασκήθηκε ποινική δίωξη με παραγγελία κύριας ανάκρισης εναντίον 7 ατόμων για την τέλεση πληθώρας αδικημάτων, τα σπουδαιότερα των οποίων έχουν χαρακτήρα κακουργηματικών πράξεων σε βάρος του Δημοσίου και των προαναφερθέντων Ν.Π.Δ.Δ. με προκληθείσα σε αυτά ζημία και αντίστοιχο όφελος των κατηγορουμένων, που υπερβαίνουν κατά πολύ την αξία των 150.000 ευρώ, που απαιτούσε ο τότε ισχύων νόμος.Μετά την ολοκλήρωση της κύριας ανάκρισης από την Ανακρίτρια Διαφθοράς του Πλημμελειοδικείου Αθηνών, η υπόθεση εισήχθη στο αρμόδιο Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Αθηνών για να κριθεί η περάτωσή της. Με το υπ’ αριθμ. 1679/2020 Βούλευμά του το Συμβούλιο Πλημ/κών Αθηνών, διέταξε περαιτέρω κύρια ανάκριση από τον Ανακριτή Διαφθοράς του Πλημ/κειου Αθηνών προκειμένου να διερευνηθούν τα ζητήματα και να γίνουν ανακριτικές ενέργειες που αναφέρονται ειδικότερα στο σκεπτικό του, και να απαγγελθούν α) νέα κατηγορία σε βαθμό κακουργήματος σε βάρος των κατηγορουμένων, αφού συμπεριληφθούν στην κατηγορία και τα αναλυτικά στο βούλευμα αυτό και νέα ψευδή πραγματικά περιστατικά, β) νέα κατηγορία σε βαθμό κακουργήματος σε βάρος της εκπροσώπου της αγοράστριας εταιρείας, καθώς και να διερευνηθεί αν έχουν τελεστεί συναφή αδικήματα για τη νήσο “Άγιος Ιωάννης’’. Το ίδιο Βούλευμα, κρίνοντας όπως είχε το δικαίωμα και το ιδιοκτησιακό της επίδικης έκτασης, αποφάνθηκε πως ουδέποτε απέκτησε επί της έκτασης αυτής κυριότητα με κάποιο νόμιμο τρόπο ο φερόμενος πωλητής κι αυτό τελούσε σε πλήρη γνώση της αγοράστριας εταιρείας, όλοι δε οι κατηγορούμενοι που ονομαστικά αναφέρονται στο βούλευμα συνετέλεσαν με τους αναφερόμενους σε αυτό τρόπους, στην πρωτοφανή για τα Ιόνια νησιά απάτη.
Β) Εξ ετέρου, στη πολιτική δίκη που έγινε στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Ζακύνθου το έτος 2017, η Περιφέρεια Ιονίων Νήσων παραστάθηκε ως διάδικος ασκώντας πρόσθετη παρέμβαση κατά της “αγοράστριας εταιρείας’’ και υπέρ των εναγουσών εκκλησιαστικών ΝΠΔΔ, ζητώντας να ακυρωθεί το επίμαχο αγοραπωλητήριο συμβόλαιο του έτους 2014, καθόσον, εντός της δήθεν πωληθείσης εκτάσεως, περιλαμβάνονταν δημόσια ρέματα, νομαρχιακοί δρόμοι και άλλα έργα δημόσιου χαρακτήρα, πραγματοποιηθέντα από την πρώην Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ζακύνθου, διάδοχος της οποίας είναι η Περιφέρεια Ιονίων Νήσων. Αξιοσημείωτο είναι, πως ως μάρτυρας, υπέρ των νομίμων δικαιωμάτων της Π.Ι.Ν., κατέθεσε ο τότε αντιπεριφερειάρχης Ζακύνθου αείμνηστος Λευτέρης Νιοτόπουλος. Το Δικαστήριο αυτό, με την με αριθμό 20/2018 προδικαστική απόφασή του, για λόγους τυπικούς, απέρριψε τις παρεμβάσεις της Περιφέρειας, του Δήμου Ζακυνθίων, του Ελληνικού Δημοσίου, όπως και κάποιων εκ των θιγόμενων ιδιοκτητών της περιοχής. Η απόφαση αυτή ουδόλως προδικάζει την ουσιαστική περαιτέρω πορεία της υπόθεσης και δύναται η ΠΙΝ να ασκήσει δική της αγωγή. Πρέπει να επισημανθεί πως την ίδια δικαστική ενέργεια, παρέμβασης στη δίκη, είχε κάνει η Περιφέρεια και κατά την προηγηθείσα δίκη ασφαλιστικών μέτρων σε βάρος της “αγοράστριας εταιρείας και το Δικαστήριο των Ασφαλιστικών μέτρων, είχε πλήρως δικαιώσει την Εκκλησία, αλλά και την Περιφέρεια, όπως και τους κατοίκους της περιοχής, απαγορεύοντας στη δήθεν “αγοράστρια΄΄ εταιρεία να κάνει οποιαδήποτε ενέργεια στην επίδικη έκταση, απαγόρευση που εξακολουθεί να ισχύει μέχρι σήμερα.
Γ) Είναι απολύτως βέβαιο ότι σε όλη την επίδικη έκταση των 15.000 περίπου στρεμμάτων έχουν ιδιοκτησιακά δικαιώματα εκατοντάδες συμπατριώτες μας, εκκλησιαστικά νομικά πρόσωπα, η ΠΙΝ, ο Δήμος Ζακύνθου και το Ελληνικό Δημόσιο. Συνεπώς είναι νομικά επιβεβλημένο ότι η Περιφέρεια, έχει ρητή υποχρέωση επιμελούς διαχείρισης των περιουσιακών δικαιωμάτων της, αντίθετη δε συμπεριφορά θα στοιχειοθετούσε το αδίκημα της απιστίας κατ’ άρθρο 390 Π.Κ. Από τα παραπάνω προκύπτει πως για την προστασία των νόμιμων δικαιωμάτων μας ασκήθηκαν στα πολιτικά Δικαστήρια τα ανωτέρω ένδικα βοηθήματα τόσο στο Μονομελές Πρωτοδικείο Ζακύνθου, στη δίκη των ασφαλιστικών μέτρων όσο και στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Ζακύνθου, το οποίο εξέδωσε προδικαστική απόφαση και η δίκη ενώπιον του είναι ακόμη εκκρεμής. Για την διασφάλιση, όμως, των ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων μας και την τιμωρία των ενόχων πρέπει να υποβληθούν και στη ποινική διαδικασία ενώπιον της Ανακρίτριας Διαφθοράς του ν. 4022/2011 του Πλημμελειοδικείου Αθηνών, δηλώσεις προς υποστήριξη της κατηγορίας εναντίον όσων επιχείρησαν να σφετερισθούν σκανδαλωδώς την Εκκλησιαστική, δημόσια και ιδιωτική έκταση της ΒΔ Ζακύνθου, εντός της οποίας περιλαμβάνονται και δημόσια έργα της πρώην Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ζακύνθου κ.λ.π.
Κατόπιν αυτών είναι βέβαιο πως δεν μπορεί να συνεχίζεται ερήμην μας, η άνω ποινική διαδικασία, για τόσο σοβαρά αδικήματα που έχουν διαπραχθεί και σε βάρος της Π.Ι.Ν, ώστε η απουσία μας να ερμηνεύεται είτε ως ένδειξη αδιαφορίας είτε σαν πρόθεση “κουκουλώματος, γι’ αυτό το ερώτημα είναι: Προτίθεσθε να δηλώσετε στην ποινική προδικασία (στον κ. Ανακριτή Διαφθοράς του Πλημ/κείου Αθηνών) παράσταση προς υποστήριξη της κατηγορίας σε βάρος όσων συνετέλεσαν στην απατηλή αγοραπωλησία, ως νομικώς οφείλετε ή θα αδιαφορήσετε θέτοντας σε σοβαρό κίνδυνο τα συμφέροντα της Περιφέρειας και διαπράττοντας έτσι το αδίκημα της απιστίας;
Θέση της ΑΝΑΣΑ είναι ότι το Περιφερειακό Συμβούλιο πρέπει να αποφασίσει σχετικά και να εξουσιοδοτήσει την περιφερειάρχη για την λήψη όλων των απαραίτητων μέτρων ώστε να συνεχιστεί η παράσταση της ΠΙΝ ενώπιον της δικαιοσύνης, εναντίον της αγοραπωλησίας και όσων συνετέλεσαν σε αυτήν.
Θεόδωρος Γαλιατσάτος
επικεφαλής ΑΝΑΣΑ
τ. Περιφερειάρχης Ιονίων Νήσων